Ik had gereageerd op een bericht van Freya dat ze een illustrator zochten. Het was op vrijwillige basis maar het leuk me heel leuk om voor dat blad iets te kunnen betekenen. In mijn sollicitatiebrief had ik mijn verhaal een beetje beschreven om duidelijk te maken dat ik ook de doelgroep was. Ze vonden mij verhaal krachtig en wilde graag een stuk over mijn schrijven. Natuurlijk mocht ik mijn eigen tekeningen erbij maken.
En nu is het dan zover. Mijn verhaal mét mijn eigen illustraties staan in het Freya magazine!
Afscheid nemen van het ideaalbeeld
Al van jongs af aan wist Petra het zeker. Als mensen haar vroegen wat ze wilde worden, was het antwoord: “Mama”. Als gevolg daarvan ging ze sneller relaties aan en bleef ze langer bij een partner, omdat ze een kind wilde. Want in haar beleving en op dat moment, had ze daar wel een partner voor nodig.
ICSI
“Ik wilde met mijn toenmalige partner wel kinderen krijgen,” begint Petra. Maar snel zwanger werd ze niet. “We hebben lang gewacht om hulp te zoeken. Uiteindelijk bleek de situatie zo ernstig dat we meteen in aanmerking kwamen voor ICSI. Mijn partner twijfelde daar geen over, hij wilde mij een zwangerschap niet ontnemen.”
Petra en haar partner wilden alles goed regelen en trouwden. Daarna startte ze met de eerste ICSI-poging. Helaas bleek die niet succesvol. En dat niet alleen; ook de relatie eindigde en het stel ging uit elkaar. “Enkele maanden na de scheiding besefte ik dat dat ik heel goed in mijn vel zat. Dat ik me oprecht gelukkig voelde met mezelf. Ik was alleen nog aan het rouwen om het niet-vervulde moederschap.
De familie van Petra en voornamelijk haar tante brachten haar toen op een idee. “Waarom doe je het niet alleen? Ik ben erover na gaan denken, maar vond het vooral belangrijk om mijn leven weer op de rit te krijgen. Wat vind ik leuk? Wat wil ik?” Ondertussen las ze wel wat het inhoudt om alleenstaande moeder te zijn. Al twijfelde ze of het wat voor haar was. “Ik had altijd dat beeld van hoe ik op de bank zat en mijn partner dan met mijn kind lekker zag spelen en dollen. Daar moest ik afscheid van nemen, maar kon ik dat wel?”
Ook haar zus zei dat alleenstaande moeder de beste keuze was die Petra kon maken. Petra wilde haar Instagram-pagina over haar ICSI-traject verwijderen, maar veranderde deze in een pagina voor BAM-mama’s. “Zo kon ik in gesprek gaan met mensen over dit thema. Hoe kies je dan je donor? Ga je voor een bekend iemand of niet? Op dat moment wist ik nog niet dat ik op zo veel verschillende manieren aan een donor kon komen.”
Een van Petra's beste vriendinnen van en een ex, waar ze goed contact mee heeft, hebben twee moeders en zijn van een donor. “Ik wilde van hen graag weten hoe zij het vinden om een donor te hebben.”
De man van een vriendin van Petra bood zich aan als donor. "Maar dat voelde voor mij en mijn vriendin te dichtbij. Ik heb een website geprobeerd met semi-bekende, maar ook dat voelde niet goed. En ook de Deense donorbank was het niet voor mij. Het voelde alsof ik aan het shoppen was voor de genen van mijn kind."
IUI MET DUITS DONORZAAD
Via Instagram werd Petra gewezen op nog een optie: de Fertiliteitskliniek Twente. Zij werken samen met een Duitse donorbank waar je zonder kliniek niet terecht kunt. Dat gaf haar een gevoel van veiligheid. “Daar kon ik mijn wensen opgegeven en werd ook bijvoorbeeld je bloedgroep gecheckt. Het belangrijkste vond ik dat mijn kind zich kon identificeren met mijn familie. Artsen hamerden best wel op het idee dat het kind op jou moet lijken”
De testmaand met het slikken van hormonen en het zoeken van haar eisprong door middel van een ovulatietest ging goed. Toen uiteindelijk het zaad geleverd was, verliep haar aanloop rommelig maar kon ze uiteindelijk een inseminatie laten doen. “Ik belde mijn tante en grapte: wil je bij de verwekking van mijn kindje zijn? Ze voelde zich heel erg vereerd.” Twee weken later testte Petra in alle vroegte en de test was positief.
SCHULDGEVOEL
Familie is heel belangrijk voor Petra, ook tijdens en na het ICSI- en BAM-mama traject. Toch voelde ze zich altijd wel een beetje eenzaam. De schoonzus van Petra raakte toen voor de tweede keer zwanger. Ze lichtte eerst Petra in. “Dat heb ik echt heel erg gewaardeerd. Het voelde daardoor een stuk minder alleen” Haar schoonzus en broer hebben het toen op de verjaardag van Petra’s moeder aan de rest van de familie verteld. “Toen ze dat deden viel de ruimte stil en keek iedereen naar mij. Ik maakte duidelijk dat ik het al wisten zichtbaar viel er een last van ieders z’n schouders. Dat maakte dat ik mij schuldig voelde. Er wordt zulk mooi nieuws gedeeld en dan durft niemand blij te zijn, dat heb ik teweeg gebracht. Het was heel dubbel. Ik was heel blij dat ze rekening met mij hielden, waardoor ik mij minder alleen voelde. Maar ook vond ik het moeilijk dat zulk mooi nieuw niet uitbundig gevierd kon worden.”
EINDELIJK MAMA
Tijdens het onderzoek naar alleenstaande moeder zijn, kwam het idee naar voren om onder één dak te gaan wonen met de familie. “Dan zou mijn kind een soort broertjes of zusjes krijgen, maar ook mannelijke en vrouwelijke rolmodellen om zich heen. Mijn ouders, mijn broer en zijn gezin en ik onder één dak. We gingen op zoek naar een huis waar dat mogelijk was. Inmiddels zijn we al vier jaar aan het verbouwen. We hebben allemaal onze eigen ruimtes maar zijn veel samen. Dat maakte dat mijn familie ook de bevalling meekreeg.” Petra is in het ziekenhuis bevallen van een gezonde zoon. “Eindelijk ben ik mama!”
Petra stelde haar ideaalbeeld, waarin ze een gezin vormt met een partner die op zijn beurt speelt met hun gezamenlijke kind, bij. “Ik zie nu hoe mijn familie en vrienden lekker met de kleine spelen. Uiteindelijk maakt het niet uit wie die persoon is met wie hij speelt.”
VASTLEGGEN
Van een maatschappelijk werker kreeg Petra de tip om het traject vast te leggen, ook voor haar kind later, want dat kan bijdragen aan zijn identiteit. “Maar ik kon geen invulboeken vinden waarin ik dat kwijt kon. Dus die ben ik zelf gaan ontwerpen. Die heb ik ook gedeeld op Instagram en kreeg daar veel reacties op. Mensen vroegen waar ik dat boekje had gekocht en of ik er ook één kon maken voor die persoon.” Inmiddels heeft ze al ruim een jaar haar bedrijf ‘Mama Wolfje’. Daar verkoopt ze invulboeken voor BAM-mama’s met een zwangerschaps- en kinderwens. “Mijn ondernemerschap ontstond dus eigenlijk door mijn moederschap” Zelf is Petra van plan om meer van dit soort boeken en andere producten te maken voor (BAM)-mama’s.
Als je voor het alleenstaande moederschap wilt gaan, adviseert Petra: “Zoek uit of het wat voor je is, ga op je gevoel af en zorg dat je mensen om je heen hebt die je kunnen helpen. Je wil het beste voor je kind en dat kan alleen als je de beste versie van jezelf bent.”
Tekst: Marjolein Vos - Illustraties: Petra Bax
Reactie plaatsen
Reacties